Het ontstaan van de dwergkees
De keeshond komt al sinds 400 voor Christus voor in verschillende delen van Europa en werd met name ingezet als waakhond. Pas eeuwen later, rond de 19e eeuw, ontstond er een kleiner type Keeshond, dat zich geliefd maakte als gezelschapshond.
Herkomst van de Pomeriaan
De dwergkeeshond, of pomeriaan, is vernoemd naar Pomerania, een gebied in Noord-Oost Europa dat nu deel uitmaakt van Polen en Duitsland. Het was in dit gedeelte van Europa waar de voorvaderen van de huidige populatie poms gefokt werden. Waarschijnlijk is de miniatuurversie van de toen nog veel grotere Keeshond gefokt door onder Grote Keeshonden te kruisen met kleinere rassen, zoals het Schipperke. De oudste poms wogen destijds rond de 13 kg en waren in vergelijking met de hedendaagse poms, die veelal tussen de 2 en 3 kg wegen, nog erg groot van formaat.
Populair bij Koninklijke families
In 1761 verkreeg het ras meer populariteit in Engeland, toen Sophie Charlotte, een 17-jarige prinses uit de provincie Pomerania met de Engelse Koning George III trouwde. Sophie Charlotte bracht haar twee witte poms genaamd Phebe en Mercury mee en zorgde ervoor dat het ras geliefd werd onder de elite. Het ras werd echter pas populair bij het grote publiek in de tijd dat Koningin Charlotte’s kleindochter, Koningin Victoria, op de troon zat in Engeland. Zij fokte tijdens haar leven meer dan 15 verschillende hondenrassen en werd tijdens een tripje naar Florence, Italië in 1888 stapelverliefd op het ras.
De Pomeriaan vandaag de dag
Vandaag de dag is de Pomeriaan een erg geliefde huishond die met name veel voorkomt in Rusland. Ook is de Pomeriaan erg geliefd onder hondenfokkers doordat de Dwergkeeshond nog steeds in populariteit toeneemt. Let wel goed op bij het kopen van een Pomeriaan, er zijn namelijk veel zogenoemde ‘broodfokkers’ actief. De opgestelde rasstandaard is een goede richtlijn om te bepalen of een Pomeriaan daadwerkelijk zo goed is als wordt gezegd.